Βακαρέσκο, Ελένη

(Helene Vacaresco, Βουκουρέστι 1866 – Παρίσι 1947). Ρουμάνα ποιήτρια, κόρη του πρεσβευτή της Ρουμανίας Ιωάννη Β’. Ήδη σε πολύ νεαρή ηλικία, διετέλεσε δεσποινίς επί των τιμών της βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία, καθώς ήταν επίσης ποιήτρια (γνωστή με το ψευδώνυμο Κάρμεν Σίλβα), εκτιμούσε ιδιαίτερα τη Β. για την επίδοσή της στην ποίηση. Απομακρύνθηκε όμως σύντομα από τα ανάκτορα, από τον βασιλιά Κάρολο, όταν αυτός διαπίστωσε κάποια συμπάθεια του ανιψιού του και διαδόχου του στον θρόνο Φερδινάνδου προς την Ελένη, που ίσως να κατέληγε σε γάμο. Από τότε η ποιήτρια έζησε στο Παρίσι, όπου εκδόθηκαν στα γαλλικά οι ποιητικές συλλογές της: Τραγούδιατης χαραυγής (1886), Γαλήνια ζωή (1896), Ο ραψωδός της Διμποβίτσας (1900), Αναλαμπές και φλόγες (1903). Άλλα της έργα: Βασιλείς και βασίλισσες πουγνώρισα (1907), Ανατολίτικα παραμύθια, (1907), το δίπρακτο δράμα Στο δρόμο της αγάπης (1905), Ο έρωτας νικά (1909), Η γοητεία (1911), Ιεχωβά, η μετάφραση του ποιήματος της βασίλισσας Ελισάβετ Η σύζυγος του βασιλιά και ο φίλος της βασίλισσας, Μεγάλες φυσιογνωμίες θρυλικών γυναικών, Έγχρωμες προβολές (1928) κ.ά.